ISTDP

ISTDP staat voor Intensive Short Term Psychodynamic Psychotherapy. Deze methodiek is ontwikkeld door Habib Davanloo in de jaren ’60 van de vorige eeuw. Het is een behandelmethode die voortkomt uit de psychoanalyse, maar door de veranderingen die Davanloo erin aanbracht, is het mogelijk om in veel kortere tijd goede en duurzame resultaten te bereiken. De ISTDP heeft oog voor het angstniveau van de patiënt en helpt de patiënt diens angst beter te reguleren. Als de angst namelijk te hoog is, is het onmogelijk psychologisch goed te functioneren en dus ook om van psychotherapie te profiteren en zijn de gevoelens van de persoon onbenaderbaar.

Zodra de angst voldoende omlaag gebracht is, wordt met de patiënt gekeken naar de oorsprong van diens angst en diens problemen, waarbij we bij deze specifieke patiëntengroep (Persoonlijkheidsproblematiek) altijd uitkomen bij grotere of kleinere pijnlijke ervaringen in de jeugd, die de persoon/het kind van destijds niet heeft kunnen verwerken. Binnen de veilige setting van de therapeutische relatie, en in geval van groepstherapie binnen de veiligheid van de groep, wordt de patiënt geholpen de gevoelens die over deze pijnlijke ervaringen destijds niet verdragen konden worden, in het heden alsnog te doorvoelen en daar niet langer voor weg te lopen.

Omdat ieder mens de pijnlijke gevoelens liever vermijdt dan opzoekt, en deze patiëntengroep zijn hier zeer bedreven in zijn geworden, is de nodige druk vereist om de vermijding te stoppen. Juist daar is de ISTDP methode zeer effectief in gebleken: voorzichtig als nodig, maar doortastend zodra mogelijk.

Het doel van een behandeling met ISTDP is het direct ervaren van de verdrongen pijnlijke gevoelens en herinneringen en daarmee het aanpakken van de problemen die hieruit zijn opgebouwd in de persoonlijkheid.

Dat wordt gedaan door zich op het herhalende gedrag en de disfunctionele overtuigingen te richten en deze te veranderen, door klachten te helpen begrijpen en verminderen en door relaties te verbeteren zodat het leven van de patiënt wint aan kwaliteit en tevredenheid. Om dat te bereiken, moet de patiënt inzicht krijgen in zijn vluchtgedrag en elk ander belemmerend gedrag dat voortkomt uit angst. De patiënten leren onderdrukte angsten, gevoelens en impulsen te verdragen. Ook verwerken zij trauma’s en innerlijke conflicten die nog onverwerkt zijn gebleven. Patiënten moeten een sterke wil hebben om te veranderen en bereid zijn door te zetten bij het aanpakken van hun problemen. Eerst leert de patiënt het eigen gedrag te herkennen dat hem/haar steeds in de problemen brengt en de eigen verantwoordelijkheid daarvoor in te zien. Tijdens de behandeling wordt de patiënt hiermee vertrouwd gemaakt en leert hij andere wegen bewandelen. De onderdrukte pijnlijke gevoelens kunnen tenslotte dan direct ervaren en geuit worden. Pijn, verdriet, woede en blijdschap worden niet langer vermeden maar gaan weer deel uitmaken van de ervaringswereld. De capaciteit tot het aangaan van bevredigende intieme relaties met anderen wordt daarmee structureel vergroot. Waar dat noodzakelijk is kan met behulp van systeemtherapie onderzocht worden hoe de relaties met partners, familie, vrienden veranderen dan wel moeten worden bijgestuurd. In het behandelprogramma wordt aan elke patiënt gevraagd om deel te nemen aan systeemavonden. Op deze avonden kunnen belangrijke personen uit het eigen leven met anderen in gesprek gegaan over hoe de behandeling wordt ervaren